پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

چالش ضد ملی و امنیتی انتصابات سلیقه محور و فرمایشی مدیران دولتی خصوصا در ۲۰ سال اخیر، کشور را با بحران‌های جدی مواجه کرده است. باید از مسئولان امر پرسید که یک فرد نظامی بسیار متدین و هوشیار و خوب (بهترین حالت قابل تصور برای یک نیروی آماده خدمت به کشور)، از دستگاه‌های اجرایی، اداره دولت و شیوه اداره فنی - تخصصی یک سازمان اجرایی چه می‌داند؟ چرا نباید به برخی انتصابات مرتبط با نیروهای امنیتی‌ در دستگاه‌های اجرایی بدلیل تعارض منافع احتمالی معترض بود؟ چرا نباید جلو پسر خاله بازی‌های محفل گرایانه سیاسیون گرفته شود؟ چرا با پوشش مثلا برنامه گرایی و به اسم مقدس جمهوری اسلامی ایران، باید اجازه جهت دهی به کسب منافع نامشروع به برخی مدیران اجرایی داده شود؟ چرا فساد ستیزی مالی سیاسیون و مدیران دولتی در جمهوری اسلامی ایران بیشتر به شوخی می‌ماند تا وجود اراده جدی برای برخورد؟ یادمان نرود که یک فرد برای فساد مجبور است با توجیه گری اولویت‌های قلابی و نادرست را بر یک سیستم تحمیل کند (محروم سازی صاحبان حقوق). مجبور است اولویت‌های برنامه‌ای را تغییر دهد تا در راستای موضوع مورد نظر خودش قرار گیرد (کنار نهاده شدن اولویت ها و محور قرار گرفتن حاشیه ها). مجبور است تبلیغات غیر ضروری برای درست جلوه دادن کار‌های در حال انجام کند (تحمیل هزینه سربار اضافی بر سیستم) و به سایر دستگاه‌های نظارتی و بازرسی با نوعی نگاه همدلی ظاهری، بشکلی افراطی باج بدهد. آیا با این شرایط می‌توان انتظار توسعه در کشور را داشت؟ زاینده رود و خشکی آن را علاوه بر پدیده خشکسالی، با مختصات ترسیمی، مورد بحث و دقت نظر قرار دهید، خیلی از حقایق خود را نشان می‌دهند. از انتصاب استاندارهای گذشته گرفته تا سد سازی. از آب بین حوزه ای گرفته تا فولاد. از انتقال آب از سرچشمه ها گرفته تا انتخاب فرمانداران و روسای سازمان های استان در 20 سال اخیر. ما در خصوص ناآرام های احتمالی کشاورزان بشدت نگرانیم. ما برای فرونشست اصفهان و امنیت سرزمین نگرانیم. ما برای منافع ملی مان نگرانیم.

میانگین خسارت بخش کشاورزی سالانه 20هزار میلیارد تومان برآورد شده اما کشاورزان از مبلغ پایین غرامت پرداخت شده در ازای این خسارت گلایه می‌کنند.